قرارعاشقی

این‌روزا اینستا رو که چک میکنی مخصوصا استوری ها رو پر شده از رفاقت گفتن وتگ کردن رفقا شون پسر و دختر هم نداره اینو میدونم برای من زجر آوره 

نمیدونم چی داشتی که خیلیا رو رفاقتت حساب کردن خیلیا تونخ رفاقتتن شاید مث من اولش تو رفاقت کم براشون نذاشتی و بعدش با رفتنت تو نخشون گذاشتی

دیگه حساب از دستم در رفته فقط میدونم از 7.8محرم که هیات رفتم هی یادت کردم هی اشک ریختم هی یادت کردم هی سینه زدم مگه نمیگن رفیق امام حسینیش خوبه. قرار بود باهم بریم هیات خیلی قرارا داشتیم و هیچکدومش با رفتنت عملی نشد

این روزا هرکی منو میبینه میگه چقدر لاغر شدی خوبه که لاغر شم اما نه تو 6روز 6کیلو نه با گریه نه با توسر و سینه زدن. امروز چندتا بچه ها دیدنم گفتن لاغر شدی یکیشون گفت دوستشون فوت کردن خیلی جلو خودمو گرفتم گریه نکنم فقط میدونم ازکلاس هیچی نفهمیدم

. برای آخرین نفس بخون ترانه ای

که باید از تو بگذرم به هربهانه ای

این‌روزا ازم توقع داری شاد باشم بخندم  به بهانه های واهی کلی ذوق کنم 

عاشق زندگی باشم وکلی شور و شوق مثل 4سال پیش داشته باشم بااغوش باز بپذیرم این زندگی سرتاسر کسل کننده رو

به بهونه های مختلف برات جشن بگیرم تو حتی یبار برات مهم نباشه 

ولی این بی انصافیه ایه 

کاش یبار فقط یبار ازم میپرسیدی  مگه چی تو این زندگیت کم داری؟؟؟؟ 

کاش میشد فریاد بزنم زجه بزنم  بگم چی تو دلمه؟؟ 

استخاره پشت استخاره 

بداومدن پشت بد اومدن 

آخه بگمم نمیشنوی 

هنوز جای زخم های این ده سال اذیتم میکنه طاقت زخم های جدید رو ندارم 

کاش میشد همون چیزی باشم که ازم میخوای 

تو خونه ای، مطیع، یه زن ساده زندگی، که حتی اصول یه کیک درست کردن نداشته باشه ساده غذا درست کنه به خودش برسه همش تو آرایشگاه باشه. سرکار بره خرجی خونه رو بده 

کاش حال و هوام یه جوری بود که وقتی کنارم هستی سرشار از انرژی بشی 

 4سال پیش بهت گفتم درگیر یه بحرانم. مدیریت بحران ندارم 

به شوخی گفتی چوب برمیداری وبحران و از اتاقم بیرون میکنی 

این‌روزا درگیر بحرانم و اینقدر موضوع واسه بحران دارم که حد نداره 

اون چماقت کو؟ “مدیریت بحرانت کو؟؟ 

انگار همه دنیا رو سرمه 

نجاتم بده 

یک ماه ودوازده روزه زدم زیرقولم تو خواب غفلتم رهایی ندارم شاید اراده ندارم اما ازخودم شدید دلگیرم این مدت توفکربودم چه مدته مبتلا شدم به این خوره شدید ذهنمو درگیر کرده بود یادم نیست کجا دیدم چطوردیدم امابه عدد۱۱.۵.۹۴ رسیدم نمیدونم  قبل ازاون دچاربه این بیماری بودم یانه امامیدونم الان قریب به سه ساله به این مرض مبتلا ام مرضی که چهارسال پیش دوتا خواستگارامو رد کردم بخاطرش وحالا خودم مبتلا شدم هربار که درد میگیره تو جونم متوجه نمیشم اراده تحمل ندارم تاوقتی اروم میشه تازه پشیمون میشم ازصبرنکردن 

خدایا من ازدرگاه تو نومید نیستم اما ازخودم ازنداشتن اراده وعزم قوی شدید ناامیدم 

خودت دستمو بگیر